We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.
/
  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    Purchasable with gift card

      €8 EUR  or more

     

  • Compact Disc (CD) + Digital Album

    multikulti.com:
    A spectacular program by a dynamic new quartet featuring two well acclaimed contemporary US musician - clarinetist Evan Ziporyn and guitar player Gyan Riley plus well known polish artists - clarinetist Wacław Zimpel and drummer Hubert Zemler.
    The quartet performing the spiritual original compositions established by the members of the band. The musical program turns to chamber music simplicity with an intimate ensemble of double clarinets, guitar and drums inspired by Early Music, the minimalism of Reich, Riley and Glass and esoteric spiritual traditions from around the world. Powerful and hypnotic record!

    Evan Ziporyn (b. 1959, Chicago) makes music at the crossroads between genres and cultures, east and west. He studied at Eastman, Yale & UC Berkeley with Joseph Schwantner, Martin Bresnick, & Gerard Grisey. He first traveled to Bali in 1981, studying with Madé Lebah, Colin McPhee's 1930s musical informant. He returned on a Fulbright in 1987.
    Earlier that year, he performed a clarinet solo at the First Bang on a Can Marathon in New York. His involvement with BOAC continued for 25 years: in 1992 he co-founded the Bang on a Can All-stars (Musical America's 2005 Ensemble of the Year), with whom he toured the globe and premiered over 100 commissioned works, collaborating with Nik Bartsch, Iva Bittova, Don Byron, Ornette Coleman, Brian Eno, Philip Glass, Meredith Monk, Thurston Moore, Terry Riley and Tan Dun. He co-produced their seminal 1996 recording of Brian Eno's Music for Airports, as well as their most recent CD, Big Beautiful Dark & Scary (2012).
    Ziporyn joined the MIT faculty in 1990, founding Gamelan Galak Tika there in 1993, and beginning a series of groundbreaking compositions for gamelan & western instruments. These include three evening-length works, 2001's ShadowBang, 2004's Oedipus Rex (Robert Woodruff, director), and 2009's A House in Bali, an opera which joins western singers with Balinese traditional performers, and the All-stars with a full gamelan. It received its world premiere in Bali that summer and its New York premiere at BAM Next Wave in October 2010.
    As a clarinetist, Ziporyn recorded the definitive version of Steve Reich's multi-clarinet NY Counterpoint in 1996, sharing in that ensemble's Grammy in 1998. In 2001 his solo clarinet CD, This is Not A Clarinet, made Top Ten lists across the country. His compositions have been commissioned by Yo-Yo Ma's Silk Road, Kronos Quartet, American Composers Orchestra, Maya Beiser, So Percussion, Wu Man, and the Boston Modern Orchestra Project, with whom he recorded his most recent CD, Big Grenadilla/Mumbai (2012). His honors include awards from the Massachusetts Cultural Council (2011), The Herb Alpert Foundation (2011), USA Artists Walker Fellowship (2007), MIT's Kepes Prize (2006), the American Academy of Arts and Letters Goddard Lieberson Fellowship (2004), as well as commissions from Meet the Composer/Commissioning Music USA and the Rockefeller MAP Fund. Recordings of his works have been been released on Cantaloupe, Sony Classical, New Albion, New World, Koch, Naxos, Innova, and CRI.
    He is Kenan Sahin Distinguished Professor of Music at MIT. He also serves as Head of Music and Theater Arts, and this year was appointed Inaugural Director of MIT's new Center for Art Science and Technology. He lives in Lexington, Massachusetts with Christine Southworth, and has two children, Leonardo (19) and Ava (12).


    Wacław Zimpel received a classical training as clarinetist.
    His main inspirations include sacred and ritual music from various cultures. In his compositions he often makes references to composers from the past to create specific contemporary polemics with or commentaries to traditional music. He is the bandleader of polish group Hera, international quintet Undivided featuring Bobby Few and Perry Robinson, polish-german Wacław Zimpel Quartet, high octane jazz quartet Switchback featuring Mars Williams, Hilliard Greene, Klaus Kugel, group Saagara with South Indian percussionists and ToTu Orchestra – 9 piece band consists of musicians from Warsaw. Additionally, he is a member of Resonance – Ken Vandermark’s project.
    He also works with Klaus Kugel, Hamid Drake, Steve Swell, Christian Ramond, Dave Rempis, Joe PcPhee, Mark Tokar, Michael Zerang, Maallem Mokhtar Gania, Giridhar Udupa and Mikołaj Trzaska. Wacław Zimpel was pronounced Musician of the Year 2010 in Stef Gijssel’s blog freejazzblog.org and Musician of the Year 2013 in jazzarium.pl.

    Zimpel's name goes straight into the list of European jazzmen that gave new life to clarinet and bass clarinet,
    continuing Dolphy's example: Surman, Sclavis, Trovesi, and the like.
    - Francesco Martinelli, pointofdeparture.org

    Polish composer/clarinetist Wacław Zimpel is one of the most promising musicians from the European continent.
    Eyal Hareuveni, All About Jazz


    Gyan Riley won his first guitar in a raffle when he was 12 years old. Shortly after learning all of the songs in his cassette collection by ear, he became the first full-scholarship graduate guitar student at the San Francisco Conservatory. Gyan's diverse work now focuses on his own compositions, improvisation, and contemporary classical repertoire. Gyan has been commissioned by the Kronos Quartet, New Music USA, the Carnegie Hall Corporation, the American Composers Forum, and the New York Guitar Festival. He has performed with Zakir Hussain, Lou Reed, John Zorn, the Kronos Quartet, Iva Bittova, the Bang-On-A-Can All-Stars, the San Francisco Symphony, the Philadelphia Chamber Orchestra, and his father, the composer/pianist/vocalist Terry Riley. Various tours have taken him throughout Europe, Canada, Latin America and the US, both as a soloist and in various ensembles. Gyan resides in New York City and frequently performs with the duo Probosci, the trio Eviyan, and the electric guitar quartet Dither. Gyan has four solo CD titles and many ensemble/collaborative recordings, most recently working with the Tzadik Records label in New York.

    "Mind blowing chops..."
    Acoustic Guitar

    "A gifted performer..."
    The New York Times


    Hubert Zemler – drummer, percussion player born in 1980 in Warsaw, Poland. An active member of Warsaw’s independent music scene. A recognized sideman.
    His musical education started in 1987 in the Karol Szymanowski National Music School in Warsaw. He first played the piano, but after three years he switched to percussion as his main instrument. In the beginning he focused on classical music, but in the end 1990’s he became interested in jazz. In 1999 he started studying percussion in Fryderyk Chopin’s Musical Academy in Warsaw. At that time he was inspired by jazz, contemporary music and improvisation.
    In 2002-2003 Zemler along with his brother Konrad Zemler (guitar), Radosław Nowicki (saxophone) and Wojciech Pulcyn (contrabass) toured the Middle East (Syria, Jordan, Egypt and Lebanon) promoting Krzysztof Komeda’s work.
    Over the next years he collaborated with musicians representing various, often very distant musical realms. From symphonic orchestras (Sinfonia Varsovia, The National Opera), through jazz (Zbigniew Namysłowski, Wojciech Staroniewicz), world music (Rei Ceballo & Calle Sol, Ritmodelia), rock and blues (Incarnations, Neurasja), sophisticated pop (Natu), blues and folk (Incarnations, Babadag) to contemporary music (Tadeusz Wielecki, Zdzisław Piernik, Arturas Bumsteinas) and improvised music (Slalom, Horny Trees, SzaZa, Kapacitron).
    In 2012 starts to collaborate with Piotr Kurek in his project “Piętnastka”. Winning a bronze medal at the Delphic Games in South Korea in 2009 inspired him to play improvised solo percussion concerts. His performance that took place in Chłodna 25 Club in december 2011 was recorded and released by the Lado ABC record label as the “Moped” album.

    multikulti.com:
    Kwartet wyśmienitych instrumentalistów, z których każdy legitymuje się pokaźnym dorobkiem.
    Z pewnością najbardziej znany jest amerykański klarnecista Evan Ziporyn, założyciel, zdaniem niektórych „najlepszego zespołu współczesnej muzyki klasycznej na świecie” – czyli Bang On a Can All Stars.

    Wacław Zimpel to z kolei czołowa postać polskiego kreatywnego jazzu, jeden z nielicznych współczesnych polskich muzyków mających silną pozycję na światowej scenie jazzowej.

    Amerykański gitarzysta i kompozytor Gyan Riley, syn jednego z najważniejszych XX-wiecznych kompozytorów - Terry’ego Riley’a. Współpracownik m.in. z Johna Zorna, Zakira Hussaina, Kronos Quartet, Ivy Bittovej.

    Do tego Hubert Zemler, muzyk nieszablonowy, z sukcesem rozwijający karierę solową. Ciągle poszukujący, konsekwentnie podążający swoją drogą wytworzył własne, oryginalne brzmienie, poparte niespotykaną wrażliwością, pomysłowością i niebywałą techniką gry.

    Po tym kwartecie nie sposób nie spodziewać się wyjątkowego nagrania. Muzyka zespołu jest w niezbyt wielkim stopniu improwizowana, jej brzmienie i kształt nie mają charakteru ad hoc w studio stworzonej kreacji. Oryginalne kompozycje członków zespołu pomyślane zostały tak, aby dotknąć samego jej wnętrza, pomijając wszelkie nad- i do- powiedzenia. I właśnie to doświadczenie wydaje się być podstawą scenicznej kreacji kwartetu.
    To wielokulturowy dialog artystów, będących ekspertami w pokonywaniu dystansu między kulturami, gatunkami muzycznymi i przekraczaniu własnego doświadczenia.


    Evan Ziporyn - Amerykański klarnecista, kompozytor, założyciel i dyrektor Gamelan Galak Tika oraz grupy Bang on a Can All-Stars. Czerpie z balijskiego nurtu gamelan, muzyki afrykańskiej, klasycznej i jazzu. Jeden z najznakomitszych klarnecistów i wizjonerów muzyki współczesnej, zdobywca Grammy (Steve Reich and Musicians - 1998 Grammy Award for Best Chamber Music Performance), dyrektor nowego Centrum Sztuki, Nauki i Technologii w Massachusetts Institute of Technology.
    Nik Bartsch, Iva Bittova, Don Byron, Ornette Coleman, Brian Eno, Philip Glass, Meredith Monk, Thurston Moore, Steve Riech, Terry Riley - to tylko niektórzy święci szaleńcy, z którymi współpracował Evan Ziporyn. W swej przebogatej dyskografii ma m.in. „Music for Airports” - akustyczne wykonanie słynnej elektronicznej kompozycji Briana Eno (które ponownie, w wykonaniu Bang On A Can All Stars), solowy album „This is Not a Clarinet” czy nagrane dla uczczenia jubileuszu Bang On A Can „Big Beautiful Dark & Scary”. Szczególną atencją darzy Ziporyn muzykę z Bali. Podróżował tam wielokrotnie. Był pionierem w łączeniu muzyki zachodu z brzmieniem gamelanu.

    Wacław Zimpel - Klarnecista i kompozytor. Jeden z najaktywniejszych polskich improwizatorów. Do swych zespołów zaprasza znakomitych muzyków sceny muzyki kreatywnej z Europy, Chicago a nawet Indii. Jego albumy zbierają pozytywne recenzje w mediach polskich i zagranicznych.
    Jest jednym z najbardziej konsekwentnie rozwijających się muzyków młodego pokolenia, realizującym swoje muzyczne pasje w wielu kierunkach i wielu różnorodnych artystycznych przedsięwzięciach tak w kręgu muzyki jazzowej, improwizowanej, jak i etnicznej. Założyciel formacji HERA, prawdopodobnie jednej z najciekawszych na dzisiejszej polskiej scenie improwizowanej. Wspólnie z grupą nagrał zaledwie trzy płyty, ale każda odbiła się szerokim echem zarówno wśród słuchaczy, jak i muzycznej krytyki.
    Prowadzi równolegle kilka muzycznych projektów w tym Undivided wraz ze słynnym klarnecistą Pearym Robinsonem i pianistą Bobbym Few oraz własny kwartet, w skład którego wchodzą Krzysztof Dys – fortepian, Christian Ramond – kontrabas i Klaus Kugel – perkusja. Jest członkiem larnetowego kwartetu Mikołaja Trzaski – IRCHA.
    Niezależnie od działań na polu muzyki jazzowej Wacław Zimpel podejmuje również prace twórcze na polu muzyki etnicznej z jednej strony w estetyce rytualnej muzyki gnawa z trio z wirtuozem gimbri Maallemem Mokhtarem Ganią i Pawłem Szpurą, z drugiej z hinduskim zespołem Saagara składającym się z Giridhara Udupy, Bharghava’y Halambi i K Raja’i - najwybitniejszych muzyków hinduskich młodszego pokolenia, na co dzień mieszkających w Bangalore.

    Gyan Riley - Amerykański gitarzysta i kompozytor, syn jednego z najważniejszych XX-wiecznych kompozytorów - Terry’ego Riley’a (obok Steve’a Reicha, Philipa Glassa i La Monte Younga główny przedstawiciel muzyki określanej mianem minimalistycznej)
    Tworzy różnorodną muzykę, koncertując po całym świecie tak jako solista jak i członek zespołów takich jak: Gyan Riley Trio czyPluck. Współpracuje m.in. z Johnem Zornem, Zakirem Hussainem, Kronos Quartet, Ivą Bittovą, Tracy Silverman, Chesem Smithem, Wu Fei, Evanem Ziporynem czy swoim ojcem – Terry’m Riley’em.

    Hubert Zemler - Aktywny uczestnik warszawskiej sceny muzyki niezależnej, wykształcony akademicko perkusista, muzyk współtworzący kilka ważnych warszawskich zespołów sceny niezależnej. Przez lata zbierał doświadczenia ze skrajnie odległych muzycznych światów – od free jazzu (Kapacitron, Horny Trees), muzykę współczesną ...(Arturas Bumsteinas, Zdzisław Piernik), world music (Ritmodelia, Calle Sol), rock i blues (Neurasja, Incarnations), po ambitny pop w zespole Natu. Ciągle poszukujący, konsekwentnie podążający swoją drogą wytworzył własne, oryginalne brzmienie, poparte niespotykaną wrażliwością, pomysłowością i niebywałą techniką gry.
    W 2009 roku zdobył brązowy medal na międzynarodowej Delfiadzie (olimpiadzie artystów) w Korei, w kategorii perkusja solo.
    Bierze również udział w przedsięwzięciach, które mają niebagatelne znaczenie dla kultury polskiej takich jak: pierwsze polskie wykonanie utworu „Music for 18 Musicians” Steve’a Reicha (zorganizowane przez przez zespół Kwadrofonik) czy koncerty kompozytorskie muzyki współczesnej (Tadeusz Wielecki, Arturas Bumsteinas). Współpracuje też m.in. z teatrem tańca Dada von Bzdulow. Wraz z Pawłem Szamburskim i Patrykiem Zakrockim tworzy trio SzaZaZe, z którym przygotował m.in. nową muzykę do filmów Franciszka i Stefanii Themersonów. Koncertował w całej Europie, na Bliskim Wschodzie oraz w Korei i Japonii.

    dwutygodnik.com:
    Polsko-amerykański kwartet Ziporyn / Zemler / Zimpel / Riley porusza się na osi, której skrajne punkty wyznaczają współczesna kompozycja i jazzowa improwizacja. Efektem jest intymna, pełna detali muzyka.

    „Green Light” to płyta firmowana przez nowy, polsko-amerykański kwartet, w skład którego wchodzą: Evan Ziporyn i Wacław Zimpel na klarnetach, Gyan Riley na gitarze oraz Hubert Zemler na perkusji i metalofonie. W takim gronie muzycy spotkali się po raz pierwszy, choć – co warte podkreślenia – obie pary narodowe w ostatnim czasie dość intensywnie ze sobą współpracowały. Ziporyn i Riley dopiero co nagrali drugą płytę z Ivą Bittovą pod szyldem Eviyan, zawierającą muzykę z pogranicza kameralistyki, jazzu i folku. Z kolei Zimpel i Zemler spotkali się podczas nagrywania albumu To Tu Orchestra w 2013 roku, a od niedawna obaj artyści rozwijają projekt LAM wraz z pianistą Krzysztofem Dysem; oba inspirowane przede wszystkim muzyką amerykańskich minimalistów. W wywiadzie dla radiowej Dwójki Zimpel utrzymywał, że jest to również wspólna płaszczyzna porozumienia dla kwartetu, który nagrał „Green Light”. Niewątpliwie na płycie elementy repetycji są wyraźnie obecne, jednak zakres przywoływanych inspiracji wydaje się szerszy, odzwierciedlający raczej niezwykłą wszechstronność muzyków współtworzących projekt. Można bowiem powiedzieć, że wszystkich członków kwartetu łączy przede wszystkim sprawne poruszanie się pomiędzy z pozoru przeciwległymi biegunami: współczesnej kompozycji i jazzowej improwizacji oraz zachodniej i wschodniej tradycji muzycznej. Wszystkich członków kwartetu łączy sprawne poruszanie się pomiędzy biegunami współczesnej kompozycji i jazzowej improwizacji oraz zachodniej i wschodniej tradycji muzycznej.

    Na pierwszej z osi równowaga budowana jest zgodnie z kluczem narodowościowym. Po stronie amerykańskiej nacisk zdaje się być położony na biegun kompozycji. Evan Ziporyn to bowiem współzałożyciel Band on a Can All-Stars, jednego z najlepiej rozpoznawanych zespołów wykonujących współczesną muzykę klasyczną. Przy czym grupa częsta flirtowała też z jazzem, współpracując m.in. z Ornettem Colemanem i Donem Byronem. Z kolei Gyan Riley to oczywiście syn jednego z najważniejszych kompozytorów XX wieku, z którym zresztą niejednokrotnie występował na scenie. Sam również komponuje, inspirując się zarówno tradycją klasyczną, jak i muzyką jazzową oraz rockową. Jego solowa płyta z 2011 roku zawiera utwory dedykowane m.in. Janowi Sebastianowi Bachowi, Johnowi McLaughlinowi i Egberto Gismontiemu, co wskazuje na szeroki zakres zainteresowań gitarzysty.

    Polska część kwartetu kojarzona jest raczej ze sceną jazzową – zespołami takimi jak Hera lub Horny Trees – choć zarówno Wacław Zimpel, jak i Hubert Zemler posiadają klasyczne wykształcenie i niejednokrotnie się do niego odwoływali. W przypadku Zimpla zaczyna ono silniej dochodzić do głosu na kilku ostatnich płytach, począwszy od „Stone Fog” z 2013 roku, która zwiastowała zwrot ku bardziej kameralnemu graniu rozwijany w kolejnych projektach. Natomiast Zemler to być może najbardziej wszechstronna postać w tym gronie, muzyk poruszający się w krańcowo odmiennych estetykach, który współpracował zarówno z orkiestrami symfonicznymi, jak i awangardowymi kompozytorami, był członkiem zespołów freejazzowych i popowych, doskonale odnajdując się w każdym z tych formatów. Na osi zachodnich i wschodnich inspiracji muzycznych akcenty rozkładają się już bardziej indywidualnie. W twórczości Ziporyna niebagatelną rolę odgrywa muzyka gamelanowa, którą zaczął studiować jeszcze w latach 80., gdy kilkakrotnie podróżował na Bali. Również Zimpel nie raz zdradzał się z dalekowschodnimi fascynacjami, szczególnie tradycją hinduską i japońską. Od niedawna współpracuje też z wirtuozem gimbri, Maallemem Mokhtarem Ganią, oraz współtworzy zespół Saagara z indyjskimi muzykami. U pozostałej dwójki nawiązania do tradycji wschodnich są może nieco mniej wyeksponowane, jednak również obecne. Zemler często wykorzystuje rozbudowany zestaw perkusyjny, grając m.in. na metalofonie, instrumencie pochodzącym z Indonezji, gdzie stanowi część orkiestr gamelanowych. Natomiast Riley okazjonalnie sięgał w swych kompozycjach po elementy zaczerpnięte z hinduskich rag; współpracował też z tablistą Zakirem Hussainem i grającą na guzheng Wu Fei. Na „Green Light” przecięcie tych dwóch osi wyznacza punkt spotkania, z którego muzyka rozchodzi się we wszystkich czterech kierunkach, choć po zmiennych trajektoriach i z różnym stopniem natężenia. W skrócie formułę grupy można by określić jako etniczną kameralistykę jazzową. Zawarta na płycie muzyka ma bowiem charakter komponowany, charakteryzuje ją intymne brzmienie oparte na finezji aranżacji i eksponujące piękno detali. Próżno szukać tu improwizatorskich szaleństw, choć sposoby budowania interakcji oparte na swobodnie płynącym flow niewątpliwie zbliżają ją właśnie do tradycji jazzowej. Dodatkowo muzycy deklarują czerpanie z dorobku wielu kultur, w tym indyjskiej muzyki klasycznej, jawajskiego gamelanu, brzmień Afryki Zachodniej oraz wczesnego dorobku minimalistów, starając się połączyć zainteresowania i doświadczenia poszczególnych członków w spójną całość.

    Muzykę grupy można określić jako etniczną kameralistykę jazzową. Charakteryzuje ją intymne brzmienie oparte na finezji aranżacji i eksponujące piękno detali. Próżno szukać tu improwizatorskich szaleństw Nieco przeszkadza w tym struktura samej płyty, która została zaaranżowana w ten sposób, że kolejno prezentuje kompozycje każdego z muzyków, wplatając pomiędzy nie zapis z dwóch luźniejszych interakcji grupowych. Na początku narrację prowadzi Ziporyn, który napisał aż trzy z ośmiu utworów znajdujących się na „Green Light”. W pierwszym nacisk położony jest na duet klarnetów, co stanowi niejako motyw przewodni całej płyty. Ziporyn i Zimpel świetnie się uzupełniają, a ich niezwykle plastyczna, wyczulona na wszelkie niuanse brzmieniowe gra sprawia wrażenie malowania dźwiękiem, dostarczając niezwykłych wrażeń estetycznych. Choć to właśnie klarnety najczęściej wysuwają się na pierwszy plan, a pozostała dwójka muzyków operuje raczej w tle, to ich rola nie sprowadza się jedynie do tworzenia rytmiczno-harmonicznego podkładu. Obaj grają w sposób nietuzinkowy i ze wszech miar godny uwagi. Riley tworzy hipnotyczne spirale, zapętlając gitarowe frazy, które sprawiają wrażenie, jakby nakładały się na siebie. Często gra też punktowymi dźwiękami, nadając brzmieniu gitary niemal perkusyjny charakter. Zemler z kolei operuje w niezwykle szerokim spektrum sonorystycznym. Jego zestaw raz dudni nisko, jakby był wytłumiony, innym razem rozbrzmiewa z silnym pogłosem, pozostawiającym za sobą smugi dźwięków, a jeszcze kiedy indziej metalicznie dzwoni w uszach. Przy czym perkusista wykorzystuje to bogactwo środków z wyczuciem i często w sposób niezwykle pomysłowy. Przed ostatnią z kompozycji Ziporyna pojawia się jeden z dwóch utworów zbiorowych o zdecydowanie luźniejszej strukturze. „Chemical Wood” oparty jest na spontanicznej interakcji muzyków w studio, co nadaje mu charakter zbliżony raczej do kolektywnej improwizacji niż wystudiowanej kompozycji. Co więcej, w przeciwieństwie do pozostałych utworów na płycie ma znacznie bardziej burzliwy przebieg i hałaśliwe brzmienie. Głównie ze względu na Rileya, który operuje w nim wyłącznie gitarowymi sprzężeniami, prezentując bogaty repertuar zgrzytów, szczęków i pisków, które mocno kontrastują z resztą materiału. Nieco spokojniej wypada drugi z kolektywnie stworzonych utworów, choć czuć w nim podobną gorączkowość: instrumenty pulsują nerwową energią, tworząc gęstą fakturę dźwięków, choć z czasem zawiązują się elementy struktury. Słychać, jak muzycy stopniowo łapią porozumienie i pozostawiają sobie przestrzeń do gry; pojawiają się też wzajemne wymiany i zwrotne odniesienia, które porządkują interakcję i nadają jej większą klarowność. Resztę płyty wypełnia sekwencja utworów skomponowanych przez każdego z pozostałych członków kwartetu. Oryginalnie zatytułowana „Infundybuła Chronosynklastyczna” Zemlera rozwija się powoli, na bazie repetytywnych motywów gitary i pociągłych fraz klarnetów, wokół których perkusista pozwala sobie na nieco więcej swobody, oplatając je stopniowo zagęszczającą się siatką rytmów. W podobnym duchu rozwija się „Melismantra” Rileya, choć nacisk znów przenosi się na przepiękny dialog klarnecistów, pełen lekkości i elegancji, ale także chwytającego za serce lirycyzmu. Natomiast gra Rileya w tym utworze zdaje się nawiązywać do stylu flamenco, regulując tempo i intensywność wymian, które płynnie przechodzą od wysublimowanego stonowania do porywającej ekspresywności. Jest to jedna z najmocniejszych kompozycji na płycie, zresztą zaraz obok następnej, czyli „Gupta Gamini”. Wieńczący całość utwór reprezentuje styl, który doskonale znamy z ostatnich dokonań Zimpla. Można by go nawet określić jako kameralną wersję To Tu Orchestra. Lekki i organiczny, rozwijający się jakby wypuszczał kolejne dźwiękowe pędy, które splatają się w hipnotycznie pulsującą całość. Delikatnie zarysowany rytm, długo wybrzmiewające akordy gitarowe oraz niesamowity (znów!) duet klarnetów. Po dziewięciu minutach utwór stopniowo gaśnie, by za chwilę znów powrócić i czarować jeszcze przez moment, składają się na piękną kodę.

    Jako całość „Green Light” pokazuje, że kwartet ten potrzebuje przede wszystkim więcej czasu, zarówno w ramach poszczególnych kompozycji, jak i dla pełnego rozwinięcia swoich możliwości twórczych. Nie ulega bowiem wątpliwości, że grupa najlepiej prezentuje się właśnie w dłuższych formach, gdzie muzycy mieli więcej przestrzeni na rozwijanie wzajemnych interakcji. Natomiast w krótszych, bardziej zwartych kompozycjach oraz dwóch quasi-improwizacjach zbiorowych brzmi tak, jakby dopiero się docierała, nie realizując w pełni potencjału, który niewątpliwie tkwi w tym składzie. Być może ze względu na fakt, że cała płyta została zrealizowana zaledwie w półtora dnia. O ile spontaniczność często sprzyja muzyce improwizowanej (choć też nie zawsze), o tyle odnalezienie się w kompozycjach innych osób może wymagać nieco więcej czasu. Tym bardziej, że muzyka kwartetu – wyciszona i pełna skupienia – niewątpliwie wymaga.

    Kameralistyka / Avant-Garde / Alternatywa
    Tikkun Series

    musicians:
    Evan Ziporyn: Bb clarinet, bass clarinet
    Wacław Zimpel: Bb clarinet, alto clarinet, algoza
    Hubert Zemler: drums, metallophone
    Gyan Riley: classical guitar, electric guitar

    tracklist:
    1. Tam-Zam 3:41
    2. Id Kiss Gale 6:47
    3. Chemical wood 5:16
    4. Dial-a-Scent 2:42
    5. Heavy wings 3:29
    6. Infundybuła Chronosynklatyczna 7:12
    7. Melismantra 9:37
    8. Gupta Gamini 12:03

    Tracks 1,2,4 composed by Evan Ziporyn
    Track 8 composed by Wacław Zimpel
    Track 6 composed by Hubert Zemler
    Track 7 composed by Gyan Riley
    Tracks 3,5 composed by Ziporyn/Zimpel/Zemler/Riley

    total time - 50:47
    Recorded in Krakow by Rafał Drewniany and Janusz Świętoń
    Mixed and mastered by Rafał Drewniany (www.dtsstudio.pl)
    Cover design & painting "Feather" by Christine Southworth

    Includes unlimited streaming of Green Light via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    ... more
    ships out within 3 days

      €12 EUR or more 

     

1.
Tam-Zam 03:41
2.
Id Kiss Gale 06:47
3.
4.
Dial-a-Scent 02:41
5.
Heavy wings 03:29
6.
7.
Melismantra 09:36
8.
Gupta Gamini 12:03

about

multikulti.com:
A spectacular program by a dynamic new quartet featuring two well acclaimed contemporary US musician - clarinetist Evan Ziporyn and guitar player Gyan Riley plus well known polish artists - clarinetist Wacław Zimpel and drummer Hubert Zemler.
The quartet performing the spiritual original compositions established by the members of the band. The musical program turns to chamber music simplicity with an intimate ensemble of double clarinets, guitar and drums inspired by Early Music, the minimalism of Reich, Riley and Glass and esoteric spiritual traditions from around the world. Powerful and hypnotic record!

Evan Ziporyn (b. 1959, Chicago) makes music at the crossroads between genres and cultures, east and west. He studied at Eastman, Yale & UC Berkeley with Joseph Schwantner, Martin Bresnick, & Gerard Grisey. He first traveled to Bali in 1981, studying with Madé Lebah, Colin McPhee's 1930s musical informant. He returned on a Fulbright in 1987.
Earlier that year, he performed a clarinet solo at the First Bang on a Can Marathon in New York. His involvement with BOAC continued for 25 years: in 1992 he co-founded the Bang on a Can All-stars (Musical America's 2005 Ensemble of the Year), with whom he toured the globe and premiered over 100 commissioned works, collaborating with Nik Bartsch, Iva Bittova, Don Byron, Ornette Coleman, Brian Eno, Philip Glass, Meredith Monk, Thurston Moore, Terry Riley and Tan Dun. He co-produced their seminal 1996 recording of Brian Eno's Music for Airports, as well as their most recent CD, Big Beautiful Dark & Scary (2012).
Ziporyn joined the MIT faculty in 1990, founding Gamelan Galak Tika there in 1993, and beginning a series of groundbreaking compositions for gamelan & western instruments. These include three evening-length works, 2001's ShadowBang, 2004's Oedipus Rex (Robert Woodruff, director), and 2009's A House in Bali, an opera which joins western singers with Balinese traditional performers, and the All-stars with a full gamelan. It received its world premiere in Bali that summer and its New York premiere at BAM Next Wave in October 2010.
As a clarinetist, Ziporyn recorded the definitive version of Steve Reich's multi-clarinet NY Counterpoint in 1996, sharing in that ensemble's Grammy in 1998. In 2001 his solo clarinet CD, This is Not A Clarinet, made Top Ten lists across the country. His compositions have been commissioned by Yo-Yo Ma's Silk Road, Kronos Quartet, American Composers Orchestra, Maya Beiser, So Percussion, Wu Man, and the Boston Modern Orchestra Project, with whom he recorded his most recent CD, Big Grenadilla/Mumbai (2012). His honors include awards from the Massachusetts Cultural Council (2011), The Herb Alpert Foundation (2011), USA Artists Walker Fellowship (2007), MIT's Kepes Prize (2006), the American Academy of Arts and Letters Goddard Lieberson Fellowship (2004), as well as commissions from Meet the Composer/Commissioning Music USA and the Rockefeller MAP Fund. Recordings of his works have been been released on Cantaloupe, Sony Classical, New Albion, New World, Koch, Naxos, Innova, and CRI.
He is Kenan Sahin Distinguished Professor of Music at MIT. He also serves as Head of Music and Theater Arts, and this year was appointed Inaugural Director of MIT's new Center for Art Science and Technology. He lives in Lexington, Massachusetts with Christine Southworth, and has two children, Leonardo (19) and Ava (12).


Wacław Zimpel received a classical training as clarinetist.
His main inspirations include sacred and ritual music from various cultures. In his compositions he often makes references to composers from the past to create specific contemporary polemics with or commentaries to traditional music. He is the bandleader of polish group Hera, international quintet Undivided featuring Bobby Few and Perry Robinson, polish-german Wacław Zimpel Quartet, high octane jazz quartet Switchback featuring Mars Williams, Hilliard Greene, Klaus Kugel, group Saagara with South Indian percussionists and ToTu Orchestra – 9 piece band consists of musicians from Warsaw. Additionally, he is a member of Resonance – Ken Vandermark’s project.
He also works with Klaus Kugel, Hamid Drake, Steve Swell, Christian Ramond, Dave Rempis, Joe PcPhee, Mark Tokar, Michael Zerang, Maallem Mokhtar Gania, Giridhar Udupa and Mikołaj Trzaska. Wacław Zimpel was pronounced Musician of the Year 2010 in Stef Gijssel’s blog freejazzblog.org and Musician of the Year 2013 in jazzarium.pl.

Zimpel's name goes straight into the list of European jazzmen that gave new life to clarinet and bass clarinet,
continuing Dolphy's example: Surman, Sclavis, Trovesi, and the like.
- Francesco Martinelli, pointofdeparture.org

Polish composer/clarinetist Wacław Zimpel is one of the most promising musicians from the European continent.
Eyal Hareuveni, All About Jazz


Gyan Riley won his first guitar in a raffle when he was 12 years old. Shortly after learning all of the songs in his cassette collection by ear, he became the first full-scholarship graduate guitar student at the San Francisco Conservatory. Gyan's diverse work now focuses on his own compositions, improvisation, and contemporary classical repertoire. Gyan has been commissioned by the Kronos Quartet, New Music USA, the Carnegie Hall Corporation, the American Composers Forum, and the New York Guitar Festival. He has performed with Zakir Hussain, Lou Reed, John Zorn, the Kronos Quartet, Iva Bittova, the Bang-On-A-Can All-Stars, the San Francisco Symphony, the Philadelphia Chamber Orchestra, and his father, the composer/pianist/vocalist Terry Riley. Various tours have taken him throughout Europe, Canada, Latin America and the US, both as a soloist and in various ensembles. Gyan resides in New York City and frequently performs with the duo Probosci, the trio Eviyan, and the electric guitar quartet Dither. Gyan has four solo CD titles and many ensemble/collaborative recordings, most recently working with the Tzadik Records label in New York.

"Mind blowing chops..."
Acoustic Guitar

"A gifted performer..."
The New York Times


Hubert Zemler – drummer, percussion player born in 1980 in Warsaw, Poland. An active member of Warsaw’s independent music scene. A recognized sideman.
His musical education started in 1987 in the Karol Szymanowski National Music School in Warsaw. He first played the piano, but after three years he switched to percussion as his main instrument. In the beginning he focused on classical music, but in the end 1990’s he became interested in jazz. In 1999 he started studying percussion in Fryderyk Chopin’s Musical Academy in Warsaw. At that time he was inspired by jazz, contemporary music and improvisation.
In 2002-2003 Zemler along with his brother Konrad Zemler (guitar), Radosław Nowicki (saxophone) and Wojciech Pulcyn (contrabass) toured the Middle East (Syria, Jordan, Egypt and Lebanon) promoting Krzysztof Komeda’s work.
Over the next years he collaborated with musicians representing various, often very distant musical realms. From symphonic orchestras (Sinfonia Varsovia, The National Opera), through jazz (Zbigniew Namysłowski, Wojciech Staroniewicz), world music (Rei Ceballo & Calle Sol, Ritmodelia), rock and blues (Incarnations, Neurasja), sophisticated pop (Natu), blues and folk (Incarnations, Babadag) to contemporary music (Tadeusz Wielecki, Zdzisław Piernik, Arturas Bumsteinas) and improvised music (Slalom, Horny Trees, SzaZa, Kapacitron).
In 2012 starts to collaborate with Piotr Kurek in his project “Piętnastka”. Winning a bronze medal at the Delphic Games in South Korea in 2009 inspired him to play improvised solo percussion concerts. His performance that took place in Chłodna 25 Club in december 2011 was recorded and released by the Lado ABC record label as the “Moped” album.

multikulti.com:
Kwartet wyśmienitych instrumentalistów, z których każdy legitymuje się pokaźnym dorobkiem.
Z pewnością najbardziej znany jest amerykański klarnecista Evan Ziporyn, założyciel, zdaniem niektórych „najlepszego zespołu współczesnej muzyki klasycznej na świecie” – czyli Bang On a Can All Stars.

Wacław Zimpel to z kolei czołowa postać polskiego kreatywnego jazzu, jeden z nielicznych współczesnych polskich muzyków mających silną pozycję na światowej scenie jazzowej.

Amerykański gitarzysta i kompozytor Gyan Riley, syn jednego z najważniejszych XX-wiecznych kompozytorów - Terry’ego Riley’a. Współpracownik m.in. z Johna Zorna, Zakira Hussaina, Kronos Quartet, Ivy Bittovej.

Do tego Hubert Zemler, muzyk nieszablonowy, z sukcesem rozwijający karierę solową. Ciągle poszukujący, konsekwentnie podążający swoją drogą wytworzył własne, oryginalne brzmienie, poparte niespotykaną wrażliwością, pomysłowością i niebywałą techniką gry.

Po tym kwartecie nie sposób nie spodziewać się wyjątkowego nagrania. Muzyka zespołu jest w niezbyt wielkim stopniu improwizowana, jej brzmienie i kształt nie mają charakteru ad hoc w studio stworzonej kreacji. Oryginalne kompozycje członków zespołu pomyślane zostały tak, aby dotknąć samego jej wnętrza, pomijając wszelkie nad- i do- powiedzenia. I właśnie to doświadczenie wydaje się być podstawą scenicznej kreacji kwartetu.
To wielokulturowy dialog artystów, będących ekspertami w pokonywaniu dystansu między kulturami, gatunkami muzycznymi i przekraczaniu własnego doświadczenia.


Evan Ziporyn - Amerykański klarnecista, kompozytor, założyciel i dyrektor Gamelan Galak Tika oraz grupy Bang on a Can All-Stars. Czerpie z balijskiego nurtu gamelan, muzyki afrykańskiej, klasycznej i jazzu. Jeden z najznakomitszych klarnecistów i wizjonerów muzyki współczesnej, zdobywca Grammy (Steve Reich and Musicians - 1998 Grammy Award for Best Chamber Music Performance), dyrektor nowego Centrum Sztuki, Nauki i Technologii w Massachusetts Institute of Technology.
Nik Bartsch, Iva Bittova, Don Byron, Ornette Coleman, Brian Eno, Philip Glass, Meredith Monk, Thurston Moore, Steve Riech, Terry Riley - to tylko niektórzy święci szaleńcy, z którymi współpracował Evan Ziporyn. W swej przebogatej dyskografii ma m.in. „Music for Airports” - akustyczne wykonanie słynnej elektronicznej kompozycji Briana Eno (które ponownie, w wykonaniu Bang On A Can All Stars), solowy album „This is Not a Clarinet” czy nagrane dla uczczenia jubileuszu Bang On A Can „Big Beautiful Dark & Scary”. Szczególną atencją darzy Ziporyn muzykę z Bali. Podróżował tam wielokrotnie. Był pionierem w łączeniu muzyki zachodu z brzmieniem gamelanu.

Wacław Zimpel - Klarnecista i kompozytor. Jeden z najaktywniejszych polskich improwizatorów. Do swych zespołów zaprasza znakomitych muzyków sceny muzyki kreatywnej z Europy, Chicago a nawet Indii. Jego albumy zbierają pozytywne recenzje w mediach polskich i zagranicznych.
Jest jednym z najbardziej konsekwentnie rozwijających się muzyków młodego pokolenia, realizującym swoje muzyczne pasje w wielu kierunkach i wielu różnorodnych artystycznych przedsięwzięciach tak w kręgu muzyki jazzowej, improwizowanej, jak i etnicznej. Założyciel formacji HERA, prawdopodobnie jednej z najciekawszych na dzisiejszej polskiej scenie improwizowanej. Wspólnie z grupą nagrał zaledwie trzy płyty, ale każda odbiła się szerokim echem zarówno wśród słuchaczy, jak i muzycznej krytyki.
Prowadzi równolegle kilka muzycznych projektów w tym Undivided wraz ze słynnym klarnecistą Pearym Robinsonem i pianistą Bobbym Few oraz własny kwartet, w skład którego wchodzą Krzysztof Dys – fortepian, Christian Ramond – kontrabas i Klaus Kugel – perkusja. Jest członkiem larnetowego kwartetu Mikołaja Trzaski – IRCHA.
Niezależnie od działań na polu muzyki jazzowej Wacław Zimpel podejmuje również prace twórcze na polu muzyki etnicznej z jednej strony w estetyce rytualnej muzyki gnawa z trio z wirtuozem gimbri Maallemem Mokhtarem Ganią i Pawłem Szpurą, z drugiej z hinduskim zespołem Saagara składającym się z Giridhara Udupy, Bharghava’y Halambi i K Raja’i - najwybitniejszych muzyków hinduskich młodszego pokolenia, na co dzień mieszkających w Bangalore.

Gyan Riley - Amerykański gitarzysta i kompozytor, syn jednego z najważniejszych XX-wiecznych kompozytorów - Terry’ego Riley’a (obok Steve’a Reicha, Philipa Glassa i La Monte Younga główny przedstawiciel muzyki określanej mianem minimalistycznej)
Tworzy różnorodną muzykę, koncertując po całym świecie tak jako solista jak i członek zespołów takich jak: Gyan Riley Trio czyPluck. Współpracuje m.in. z Johnem Zornem, Zakirem Hussainem, Kronos Quartet, Ivą Bittovą, Tracy Silverman, Chesem Smithem, Wu Fei, Evanem Ziporynem czy swoim ojcem – Terry’m Riley’em.

Hubert Zemler - Aktywny uczestnik warszawskiej sceny muzyki niezależnej, wykształcony akademicko perkusista, muzyk współtworzący kilka ważnych warszawskich zespołów sceny niezależnej. Przez lata zbierał doświadczenia ze skrajnie odległych muzycznych światów – od free jazzu (Kapacitron, Horny Trees), muzykę współczesną ...(Arturas Bumsteinas, Zdzisław Piernik), world music (Ritmodelia, Calle Sol), rock i blues (Neurasja, Incarnations), po ambitny pop w zespole Natu. Ciągle poszukujący, konsekwentnie podążający swoją drogą wytworzył własne, oryginalne brzmienie, poparte niespotykaną wrażliwością, pomysłowością i niebywałą techniką gry.
W 2009 roku zdobył brązowy medal na międzynarodowej Delfiadzie (olimpiadzie artystów) w Korei, w kategorii perkusja solo.
Bierze również udział w przedsięwzięciach, które mają niebagatelne znaczenie dla kultury polskiej takich jak: pierwsze polskie wykonanie utworu „Music for 18 Musicians” Steve’a Reicha (zorganizowane przez przez zespół Kwadrofonik) czy koncerty kompozytorskie muzyki współczesnej (Tadeusz Wielecki, Arturas Bumsteinas). Współpracuje też m.in. z teatrem tańca Dada von Bzdulow. Wraz z Pawłem Szamburskim i Patrykiem Zakrockim tworzy trio SzaZaZe, z którym przygotował m.in. nową muzykę do filmów Franciszka i Stefanii Themersonów. Koncertował w całej Europie, na Bliskim Wschodzie oraz w Korei i Japonii.

dwutygodnik.com:
Polsko-amerykański kwartet Ziporyn / Zemler / Zimpel / Riley porusza się na osi, której skrajne punkty wyznaczają współczesna kompozycja i jazzowa improwizacja. Efektem jest intymna, pełna detali muzyka.

„Green Light” to płyta firmowana przez nowy, polsko-amerykański kwartet, w skład którego wchodzą: Evan Ziporyn i Wacław Zimpel na klarnetach, Gyan Riley na gitarze oraz Hubert Zemler na perkusji i metalofonie. W takim gronie muzycy spotkali się po raz pierwszy, choć – co warte podkreślenia – obie pary narodowe w ostatnim czasie dość intensywnie ze sobą współpracowały. Ziporyn i Riley dopiero co nagrali drugą płytę z Ivą Bittovą pod szyldem Eviyan, zawierającą muzykę z pogranicza kameralistyki, jazzu i folku. Z kolei Zimpel i Zemler spotkali się podczas nagrywania albumu To Tu Orchestra w 2013 roku, a od niedawna obaj artyści rozwijają projekt LAM wraz z pianistą Krzysztofem Dysem; oba inspirowane przede wszystkim muzyką amerykańskich minimalistów. W wywiadzie dla radiowej Dwójki Zimpel utrzymywał, że jest to również wspólna płaszczyzna porozumienia dla kwartetu, który nagrał „Green Light”. Niewątpliwie na płycie elementy repetycji są wyraźnie obecne, jednak zakres przywoływanych inspiracji wydaje się szerszy, odzwierciedlający raczej niezwykłą wszechstronność muzyków współtworzących projekt. Można bowiem powiedzieć, że wszystkich członków kwartetu łączy przede wszystkim sprawne poruszanie się pomiędzy z pozoru przeciwległymi biegunami: współczesnej kompozycji i jazzowej improwizacji oraz zachodniej i wschodniej tradycji muzycznej. Wszystkich członków kwartetu łączy sprawne poruszanie się pomiędzy biegunami współczesnej kompozycji i jazzowej improwizacji oraz zachodniej i wschodniej tradycji muzycznej.

Na pierwszej z osi równowaga budowana jest zgodnie z kluczem narodowościowym. Po stronie amerykańskiej nacisk zdaje się być położony na biegun kompozycji. Evan Ziporyn to bowiem współzałożyciel Band on a Can All-Stars, jednego z najlepiej rozpoznawanych zespołów wykonujących współczesną muzykę klasyczną. Przy czym grupa częsta flirtowała też z jazzem, współpracując m.in. z Ornettem Colemanem i Donem Byronem. Z kolei Gyan Riley to oczywiście syn jednego z najważniejszych kompozytorów XX wieku, z którym zresztą niejednokrotnie występował na scenie. Sam również komponuje, inspirując się zarówno tradycją klasyczną, jak i muzyką jazzową oraz rockową. Jego solowa płyta z 2011 roku zawiera utwory dedykowane m.in. Janowi Sebastianowi Bachowi, Johnowi McLaughlinowi i Egberto Gismontiemu, co wskazuje na szeroki zakres zainteresowań gitarzysty.

Polska część kwartetu kojarzona jest raczej ze sceną jazzową – zespołami takimi jak Hera lub Horny Trees – choć zarówno Wacław Zimpel, jak i Hubert Zemler posiadają klasyczne wykształcenie i niejednokrotnie się do niego odwoływali. W przypadku Zimpla zaczyna ono silniej dochodzić do głosu na kilku ostatnich płytach, począwszy od „Stone Fog” z 2013 roku, która zwiastowała zwrot ku bardziej kameralnemu graniu rozwijany w kolejnych projektach. Natomiast Zemler to być może najbardziej wszechstronna postać w tym gronie, muzyk poruszający się w krańcowo odmiennych estetykach, który współpracował zarówno z orkiestrami symfonicznymi, jak i awangardowymi kompozytorami, był członkiem zespołów freejazzowych i popowych, doskonale odnajdując się w każdym z tych formatów. Na osi zachodnich i wschodnich inspiracji muzycznych akcenty rozkładają się już bardziej indywidualnie. W twórczości Ziporyna niebagatelną rolę odgrywa muzyka gamelanowa, którą zaczął studiować jeszcze w latach 80., gdy kilkakrotnie podróżował na Bali. Również Zimpel nie raz zdradzał się z dalekowschodnimi fascynacjami, szczególnie tradycją hinduską i japońską. Od niedawna współpracuje też z wirtuozem gimbri, Maallemem Mokhtarem Ganią, oraz współtworzy zespół Saagara z indyjskimi muzykami. U pozostałej dwójki nawiązania do tradycji wschodnich są może nieco mniej wyeksponowane, jednak również obecne. Zemler często wykorzystuje rozbudowany zestaw perkusyjny, grając m.in. na metalofonie, instrumencie pochodzącym z Indonezji, gdzie stanowi część orkiestr gamelanowych. Natomiast Riley okazjonalnie sięgał w swych kompozycjach po elementy zaczerpnięte z hinduskich rag; współpracował też z tablistą Zakirem Hussainem i grającą na guzheng Wu Fei. Na „Green Light” przecięcie tych dwóch osi wyznacza punkt spotkania, z którego muzyka rozchodzi się we wszystkich czterech kierunkach, choć po zmiennych trajektoriach i z różnym stopniem natężenia. W skrócie formułę grupy można by określić jako etniczną kameralistykę jazzową. Zawarta na płycie muzyka ma bowiem charakter komponowany, charakteryzuje ją intymne brzmienie oparte na finezji aranżacji i eksponujące piękno detali. Próżno szukać tu improwizatorskich szaleństw, choć sposoby budowania interakcji oparte na swobodnie płynącym flow niewątpliwie zbliżają ją właśnie do tradycji jazzowej. Dodatkowo muzycy deklarują czerpanie z dorobku wielu kultur, w tym indyjskiej muzyki klasycznej, jawajskiego gamelanu, brzmień Afryki Zachodniej oraz wczesnego dorobku minimalistów, starając się połączyć zainteresowania i doświadczenia poszczególnych członków w spójną całość.

Muzykę grupy można określić jako etniczną kameralistykę jazzową. Charakteryzuje ją intymne brzmienie oparte na finezji aranżacji i eksponujące piękno detali. Próżno szukać tu improwizatorskich szaleństw Nieco przeszkadza w tym struktura samej płyty, która została zaaranżowana w ten sposób, że kolejno prezentuje kompozycje każdego z muzyków, wplatając pomiędzy nie zapis z dwóch luźniejszych interakcji grupowych. Na początku narrację prowadzi Ziporyn, który napisał aż trzy z ośmiu utworów znajdujących się na „Green Light”. W pierwszym nacisk położony jest na duet klarnetów, co stanowi niejako motyw przewodni całej płyty. Ziporyn i Zimpel świetnie się uzupełniają, a ich niezwykle plastyczna, wyczulona na wszelkie niuanse brzmieniowe gra sprawia wrażenie malowania dźwiękiem, dostarczając niezwykłych wrażeń estetycznych. Choć to właśnie klarnety najczęściej wysuwają się na pierwszy plan, a pozostała dwójka muzyków operuje raczej w tle, to ich rola nie sprowadza się jedynie do tworzenia rytmiczno-harmonicznego podkładu. Obaj grają w sposób nietuzinkowy i ze wszech miar godny uwagi. Riley tworzy hipnotyczne spirale, zapętlając gitarowe frazy, które sprawiają wrażenie, jakby nakładały się na siebie. Często gra też punktowymi dźwiękami, nadając brzmieniu gitary niemal perkusyjny charakter. Zemler z kolei operuje w niezwykle szerokim spektrum sonorystycznym. Jego zestaw raz dudni nisko, jakby był wytłumiony, innym razem rozbrzmiewa z silnym pogłosem, pozostawiającym za sobą smugi dźwięków, a jeszcze kiedy indziej metalicznie dzwoni w uszach. Przy czym perkusista wykorzystuje to bogactwo środków z wyczuciem i często w sposób niezwykle pomysłowy. Przed ostatnią z kompozycji Ziporyna pojawia się jeden z dwóch utworów zbiorowych o zdecydowanie luźniejszej strukturze. „Chemical Wood” oparty jest na spontanicznej interakcji muzyków w studio, co nadaje mu charakter zbliżony raczej do kolektywnej improwizacji niż wystudiowanej kompozycji. Co więcej, w przeciwieństwie do pozostałych utworów na płycie ma znacznie bardziej burzliwy przebieg i hałaśliwe brzmienie. Głównie ze względu na Rileya, który operuje w nim wyłącznie gitarowymi sprzężeniami, prezentując bogaty repertuar zgrzytów, szczęków i pisków, które mocno kontrastują z resztą materiału. Nieco spokojniej wypada drugi z kolektywnie stworzonych utworów, choć czuć w nim podobną gorączkowość: instrumenty pulsują nerwową energią, tworząc gęstą fakturę dźwięków, choć z czasem zawiązują się elementy struktury. Słychać, jak muzycy stopniowo łapią porozumienie i pozostawiają sobie przestrzeń do gry; pojawiają się też wzajemne wymiany i zwrotne odniesienia, które porządkują interakcję i nadają jej większą klarowność. Resztę płyty wypełnia sekwencja utworów skomponowanych przez każdego z pozostałych członków kwartetu. Oryginalnie zatytułowana „Infundybuła Chronosynklastyczna” Zemlera rozwija się powoli, na bazie repetytywnych motywów gitary i pociągłych fraz klarnetów, wokół których perkusista pozwala sobie na nieco więcej swobody, oplatając je stopniowo zagęszczającą się siatką rytmów. W podobnym duchu rozwija się „Melismantra” Rileya, choć nacisk znów przenosi się na przepiękny dialog klarnecistów, pełen lekkości i elegancji, ale także chwytającego za serce lirycyzmu. Natomiast gra Rileya w tym utworze zdaje się nawiązywać do stylu flamenco, regulując tempo i intensywność wymian, które płynnie przechodzą od wysublimowanego stonowania do porywającej ekspresywności. Jest to jedna z najmocniejszych kompozycji na płycie, zresztą zaraz obok następnej, czyli „Gupta Gamini”. Wieńczący całość utwór reprezentuje styl, który doskonale znamy z ostatnich dokonań Zimpla. Można by go nawet określić jako kameralną wersję To Tu Orchestra. Lekki i organiczny, rozwijający się jakby wypuszczał kolejne dźwiękowe pędy, które splatają się w hipnotycznie pulsującą całość. Delikatnie zarysowany rytm, długo wybrzmiewające akordy gitarowe oraz niesamowity (znów!) duet klarnetów. Po dziewięciu minutach utwór stopniowo gaśnie, by za chwilę znów powrócić i czarować jeszcze przez moment, składają się na piękną kodę.

Jako całość „Green Light” pokazuje, że kwartet ten potrzebuje przede wszystkim więcej czasu, zarówno w ramach poszczególnych kompozycji, jak i dla pełnego rozwinięcia swoich możliwości twórczych. Nie ulega bowiem wątpliwości, że grupa najlepiej prezentuje się właśnie w dłuższych formach, gdzie muzycy mieli więcej przestrzeni na rozwijanie wzajemnych interakcji. Natomiast w krótszych, bardziej zwartych kompozycjach oraz dwóch quasi-improwizacjach zbiorowych brzmi tak, jakby dopiero się docierała, nie realizując w pełni potencjału, który niewątpliwie tkwi w tym składzie. Być może ze względu na fakt, że cała płyta została zrealizowana zaledwie w półtora dnia. O ile spontaniczność często sprzyja muzyce improwizowanej (choć też nie zawsze), o tyle odnalezienie się w kompozycjach innych osób może wymagać nieco więcej czasu. Tym bardziej, że muzyka kwartetu – wyciszona i pełna skupienia – niewątpliwie wymaga.

credits

released September 28, 2015

Kameralistyka / Avant-Garde / Alternatywa
Tikkun Series

musicians:
Evan Ziporyn: Bb clarinet, bass clarinet
Wacław Zimpel: Bb clarinet, alto clarinet, algoza
Hubert Zemler: drums, metallophone
Gyan Riley: classical guitar, electric guitar

tracklist:
1. Tam-Zam 3:41
2. Id Kiss Gale 6:47
3. Chemical wood 5:16
4. Dial-a-Scent 2:42
5. Heavy wings 3:29
6. Infundybuła Chronosynklatyczna 7:12
7. Melismantra 9:37
8. Gupta Gamini 12:03

Tracks 1,2,4 composed by Evan Ziporyn
Track 8 composed by Wacław Zimpel
Track 6 composed by Hubert Zemler
Track 7 composed by Gyan Riley
Tracks 3,5 composed by Ziporyn/Zimpel/Zemler/Riley

total time - 50:47
Recorded in Krakow by Rafał Drewniany and Janusz Świętoń
Mixed and mastered by Rafał Drewniany (www.dtsstudio.pl)
Cover design & painting "Feather" by Christine Southworth

license

all rights reserved

tags

about

Multikulti Project Poznań, Poland

contact / help

Contact Multikulti Project

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like Green Light, you may also like: