Hear The Dybbuk
The Dreams and Prayers of Isaac the Blind (1994) is the leading composition of the project Hear The Dybbuk – the essence of which is the performance of works which tie esthetics and the organization of notes in a classical way with the traditional Jewish music. The initiator of the project is Marcin Malinowski, who is supported by the outstanding young performers of chamber music from Tricity (Gdańsk, Poland): Dorota Roszkowska violin, Ewa Kaszuba violin, Michał Piwowarczyk viola, Aleksandra Kuczewska cello, Joanna Bogusz piano

Notes from the composer (excerpts)
I always think of my great-grandfather praying, or fixing things, his pockets full of screws. I remember thinking, three of his children are dead, why does he still pray? Why does he still fix things? But we were taught that God had assigned that task of repairing the world to the Jewish people – Tikkun Olam. Incomprehensible.
About eight hundred years ago, Isaac the Blind – who was the greatest Kabbalist rabbi of Provence – dictated a manuscript saying that everything in the universe, all things and events, are products of combinations of the Hebrew alphabet's letters.
The Dreams and Prayers of Isaac the Blind is a kind of epic, a history of Judaism. It has Abraham, exile, and redemption. The movements sound like they are in three of the languages spoken in almost 6,000 years of Jewish history: the first in Aramaic, the second in Yiddish, and the third in Hebrew. I never wrote it with this idea in mind, and only understood it when the work was finished.
In the prelude, the music is like a celestial accordion, rising and Falling like breathing, like praying... like air... then the air is transformed into a pulse and heart. The whole first movement is a heartbeat that accelerates wildly... becoming frantic. It's built on a single chord, rotating like a monolith. The Quartet obsesses in eighth notes, the clarinet starts a huge line in long notes, but zooms in and is caught up in the gravitational spin. The forces of God and man, they never unite, but they do commune, you can hear the dybbuk and the shofar, searching for a revelation that is always out of reach.
The Second movement opens with a hesitating, irregular pulse, a skipping heartbeat, the rhythm of death. The violin and the clarinet hold forth in monologue at the same time, like those Bashevis Singer stories told in a poorhouse on a winter night. The same four notes, the same theme, playing in endless combinations.
The String Quartet is an accordion in the prelude, a klezmer band in the second movement, now, in the third movement, it's a shepherd's magic flute. The last movement was written before all the others. It's an instrumental version of K'VAKARAT, a work that I wrote a few years ago for the Kronos Quartet and Cantor Misha Alexandrovich. In this final movement, hope is present but out of reach. There is a question woven into the hardening, incense: why this task? Repairing a world forever breaking down, with pockets full of screws. The question remains unanswered in the postlude.

From the foreword of score The Dreams and Prayers of Isaac the Blind (edited by Ytalianna Music Publishing Hendon Music, Inc., a Boosey & Hawkes company)

The Dreams and Prayers of Isaac the Blind (1994) jest sztandarowym utworem projektu Hear The Dybbuk, którego istotą jest wykonawstwo dzieł łączących estetykę i sposób organizacji materii dźwiękowej charakterystyczny dla muzyki klasycznej oraz tradycyjną muzykę żydowską. Inicjatorem projektu jest klarnecista Marcin Malinowski wspierany przez czołowych kameralistów młodego pokolenia związanych ze środowiskiem muzycznym Trójmiasta: Dorotę Roszkowską skrzypce, Ewę Kaszubę skrzypce, Michała Piwowarczyka altówka, Aleksandrę Kuczewską wiolonczela i Joannę Bogusz fortepian.

Słowo od kompozytora – fragmenty
Zawsze gdy myślę o moim pradziadku, przypomina mi się rozmodlony, naprawiający wszystko, z kieszenią pełną śrub. Pamiętam myśli: trójka jego dzieci nie żyje, dlaczego on wciąż się modli? Dlaczego cały czas naprawia wszystko? Uczono nas, że Bóg przypisał zadanie naprawy świata dla narodu żydowskiego – Tikkun Olam. Niezrozumiałe.
Osiem wieków temu, Izaak Ślepy, największy kabalistyczny rabin Prowansji podyktował manuskrypt mówiący, że wszystkie rzeczy i wydarzenia we wszechświecie są wynikiem kombinacji liter alfabetu hebrajskiego.
The Dreams and Prayers of Isaac the Blind jest rodzajem epickiej historii judaizmu. Historii Abrahama, wygnania, odkupienia… Części utworu wybrzmiewają jakby były zapisane w trzech językach używanych przez niemal sześć tysięcy lat istnienia narodu żydowskiego. Pierwsza część brzmi w języku aramejskim, druga w jidysz, trzecia zaś w hebrajskim. Nie pisałem tego utworu z takim założeniem – uświadomiłem sobie to dopiero, gdy praca była skończona.
W preludium muzyka jest jak niebiański akordeon, wznosi się i opada jak oddech, jak modlitwa… jak powietrze… staje się wówczas biciem serca, które przyspiesza dziko w całej pierwszej części utworu, staje się szalone. Jest zbudowane na jednym akordzie, który powtarza się i powraca jak monolit. Kwartet smyczkowy prześladuje ósemkami, klarnet zaś zaczyna szereg długich dźwięków, by po chwili wpaść w grawitacyjny ciąg. Siły Boga i człowieka – nigdy nie zjednoczone, ale połączone. W tym fragmencie można usłyszeć dybuki i dźwięki szofaru szukające objawiania, będącego poza zasięgiem.
Druga część rozpoczyna się z wahaniem, nieregularnym pulsem – nierównomiernym biciem serca, rytmem śmierci. Skrzypce i klarnet, każde z osobna, w tym samym momencie prowadzą własny monolog, jak w historiach Bashevisa Singera opowiadanych w przytułku w zimowy wieczór. Te same cztery dźwięki, ten sam temat, grany w nieskończonych kombinacjach.
Kwartet smyczkowy przeistacza się w akordeon w preludium, w kapelę klezmerską w drugiej części, zaś w części trzeciej staje się magicznym fletem pasterza. Trzecia część powstała przed wszystkimi innymi. Jest instrumentalną wersją K'VAKARAT, utworu, który napisałem kilka lat wcześniej dla Kronos Quartet i kantora Mishy Alexandrovicha. W finale nadzieja jest obecna, ale nieosiągalna. Pozostaje pytanie powracające uporczywie: dlaczego to zadanie? Naprawianie świata zawsze kończy się klęską, z kieszenią pełną śrub. Pytanie pozostaje bez odpowiedzi w postludium.
Z przedmowy kompozytora do wydania nutowego utworu The Dreams and Prayers of Isaac the Blind (Ytalianna Music Publishing Hendon Music, Inc., a Boosey & Hawkes company)