Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
Improvised Music Series

multikulti.com; 2011-07-04:
'Tim Daisy i Ken Vandermark znają się jak 'łyse konie'. Współpracują ze sobą w ramach kilku grup - The Vandermark 5, Bridge 61, Frame Quartet, Sound In Action Trio czy Resonance Project. Niemal od samego początku współpracy realizują oni również projekt duetowy. Pierwsze koncerty grali razem już pod koniec 2002 roku i wieńczył je album 'August Music'. Druga płyta, nagrana w Poznańskim Dragonie ukazała się na winylu nakładem Laurence Family ('Light on the Wall'). Muzyczna formuła, którą wybrali jest owocem dwóch fascynacji. Pierwszą są duetowe nagrania Dona Cherry'ego z Edem Blackwellem, Anthony'ego Braxtona z Maxem Roachem czy Petera Brötzmanna z Hanem Benninkiem. Od Blackwella i Cherry'ego przyjmują oni podobną, lekką i komunikatywną formułę grania, nie uciekają od melodycznej prostoty i piękna rozumianego w bardzo tradycyjnym duchu; od Braxtona z Roachem - wielką dbałość o strukturę utworów, ale i rytmiczne komplikacje; a od Brötzmanna z Benninkiem - energię i bezkompromisowość. Wzbogacają jednak muzykę o to, co dla Kena Vandermarka zawsze było znakiem rozpoznawczym - transową, rockową motorykę. Drugą są formalne zależności improwizacji i kompozycji rozumiane w duchu idei twórców freely improvised music (nie bez wpływu idei Johna Cage'a i Mortona Feldmana). Oznacza to, więc w tym przypadku odejście od ornamentalnego charakteru jazzowej improwizacji - nie jest już ona wprowadzana do kompozycji w czasie jej wykonywania, ale to kompozycja jest efektem wspólnej, w tym przypadku duetowej, improwizacji. Kompozycja jest więc procesem realizowanym w trakcie koncertu na oczach widzów. A ponieważ znają się siebie nawzajem znakomicie - wychodzą z tego skończone kompozycje. Czasem transowe, czasem odwołujące się bluesa czy jazzowej, lirycznej niemal ballady.'

Herausgeber's Info
Tim Daisy und Ken Vandermark kennen sich seit Jahr und Tag - gemeinsam begleiten mehrere Projekte, darunter The Vandermark 5, Bridge 61, Frame Quartet, Sound In Action Trio oder Resonance Project. Fast von Beginn an spielen sie auch in Duo-Konstelation. Die Ersten Duokonzerte vom Jahr 2002 wurden mit dem Album 'August Music' gekrönt. Die zweite Veröffentlichung wurde im Klub 'Dragon' aufgenommen und veröffentlicht auf Vinyl von Laurence Family Label ('Light on the Wall'). Die musikalische Formel der Duokonzerte resultiert aus zwei Faszinationen. Die eine basiert auf der Tradition der Duoaufnahmen von Don Cherry mit Ed Blackwell, Anthony Braxton mit Max Roach und Peter Brötzmann mit Han Bennink. Von Blackwell und Cherry wurde ähnlich sanfte und kommunikative Spielweise übernommen, bei welcher die melodische Schlichtheit und sehr traditionell zu verstehende Schönheitsprinzipien nie aufgegeben werden. Von Duobegegnungen von Max Roach und Anthony Braxton kam die Sorge um Kompositionsstrukturen und rhythmische Komplikationen, von Peter Brötzmann und Han Bennink Energie und Kompromisslosigkeit. Musik wird aber auch vervollständigt um ein Erkennungszeichen von Ken Vandermark: hypnotische Rockmotorik. Zweite formbildende Quelle der Musik sucht man sinnvollerweise bei den formalen Bedingtheiten zwischen Komposition und Improvisation in Sinne der free improvised music (nicht ohne Einfluss von John Cage und Morton Feldmans Ideen). Man geht also weg von ornamentalen Charakter der Jazzimprovisation, die nicht in die Komposition 'eingebaut' wird, sondern direkt aus dem Improvisationsprozess resultiert. Es kommt also im Liveprozess während des Konzertes direkt vor den Zuschauern zustande. Beide Musiker kennen sich dermaßen gut, das Kompositionen vollendet wirken, egal ob im Improvisationstrans, oder bei der durch Blues geprägten lyrischen Jazzballade.

jazzarium.pl; 2011-08
"...To już trzecia płyta duetu Vandermark-Daisy - po "August Music" i, wydanej również w Poznaniu, pod szyldem winylowego wydawnictwa [...] Laurence Family. Dżentelmeni ci spotykali się w studio właściwie już w każdym możliwym układzie - Vandermark 5, Bridge 61, Frame Quartet, Sound In Action Trio czy Resonance Project. Nie można jednak powiedzieć, że duet to dla nich po raz kolejny odgrzewany, ten sam, stary kotlet. To tak jakby uznać, że każde kolejne spotkanie przyjaciół osłabia i obniża rangę ich więzi. Każde spotkanie muzyków o tak bezekresnych, muzycznych horyzontach, za razem tak doświadczonych towarzyszy broni, musi przemienić się w podróż niezwykłą.
Podróż z Vandermarkiem i Daisym ta to przede wszystkim przestrzeń. Niezwykłe jak już w pierwszej odsłonie albumu - "Pasfoto" - tylko dwóch gości w shortach (jak widać na poniższym clipie) tworzy muzyczną architekturę, którą wypełnia życiem nieoczywistych losów poszczególnych dźwięków. Co szczególnie ciekawe, to jak bardzo ten motyw jest jazzowy, jak śpiewny a nawet taneczny! Czy to w bardziej freejazzowym "4 North" czy kameralnym "Impasto" muzyka ta nie jest hermetyczna - przeciwnie, otwiera się na słuchacza, który chyba ani przez chwilę nie powinien czuć się zaatakowany energią wirtuozów. W przypadku takiego duetu nie da się niczego ukryć, przysłonić braków. Nie próbują robić tego Amerykanie - ich tytułowa Konwersacja to nie tylko dialog saksofonu i perkuksji, ale rozmowa z milczącą publicznością. Całość wieńczy prawie 20 minutowa "Fifty Cent Opera". W tej jednej improwizacji dzieje się tyle, że gdyby tylko ona znalazła się na płycie, nikt nie miałby pretensji - a jest tu więcej, z każdym przesłuchaniem więcej.
Płyta dedykowana jest Fredowi Andersonowi - legendzie improwizowanej sceny Chicagowskiej i światowej, z którym zarówno Vandermark jak i Daisy mieli okazję współpracować."
autor: Kajetan Prochyra